‘ती’ – १८

परदेशात येण्या आधी, ‘हवामान’ हा चर्चेचा विषय असतो किंवा त्याला इतके कौतुक असते हे माझ्या ‘गावी’ (दोन्ही अर्थी 😉) नव्हते. इथे आल्यावर त्यामागचे कारण कळले. बेभरवशी हवामानावर सगळेच अवलंबून असते. सर्व ऋतुंमध्ये उन्हाळा श्रेयस्कर – मोठा दिवस, छान उन, थंडी/बर्फ नाही!

उन्हाळा सुरु झाला की लोक संध्याकाळी घराबाहेर पडून भटकताना दिसतात. बाबागाड्या बाहेर येतात. लहान चिल्ली-पिल्ली घसरगुंड्या, झोपाळ्यांजवळ गर्दी करताना दिसतात.

आमच्या चिरंजीवांनाही या वर्षी दुडदुडता येत असल्यामुळे कॉलनीत खेळायला (त्यांनी आम्हाला) बाहेर काढले. त्याचा एक मराठी मित्र झाला. मित्राच्या पालकांशी आमची ओळख झाली. नाव-गाव चौकशी केल्यावर माझ्या माहेरुन काहीतरी ओळख निघाली. नंतर काही दिवसांतच एक साडी घातलेल्या बाई संध्याकाळी कॉलनीत चक्कर मारताना दिसू लागल्या. ह्या त्या म्हणजे आजची ‘ती’.

‘ती’ उंच, सडसडीत अंगकाठी, पाचवारी साडी, चषमा, साठी ओलांडलेली, तरतरीत, आणि बोलण्यात ती ठराविक मालवणी लकब. ‘ती’ माझ्या मुलाच्या मित्राची आजी हे लगेच लक्षात आले. मग येता-जाता भेटी होऊ लागल्या. माझा लेकही ‘ती’ला ‘जीजी’ (त्याच्या भाषेत आजी) म्हणू लागला.

एकदा ‘ती’ ला मी माझे माहेरचे आडनाव सांगितल्यावर ‘ती’ मला सुखद धक्का देत म्हणाली,”माझ्या आईचे पण तेच आडनाव.” मी उडालेच. कारण आमचे आडनाव तसे अद्वितीय. ऐकीवात दुर्मिळ. या ‘ती’शी काही ना काही नाते निघणारच याची खात्री पटली. शिवाय ‘ती’ तिच्या गावी ज्या ठिकाणी राहते तिथेच माझ्या मामीचे माहेर. अशी दुहेरी ओळख!

घरी आईशी बोलून पक्के नाते शोधून काढले. उलगडलेले नाते ‘ती’ ला सांगणार एवढ्यात ‘ती’ भारतात परतली. मनातून हळहळले. परत कधी भेट होईल देव जाणे. पण ‘ती’ शी फोनवर नक्कीच बोलता येईल.

ह्या उन्हाळ्याचे आभार मानायला हवेत, त्याच्याचमुळे मला ‘ती’ अर्थात माझी एक (लांबची) आत्या मिळाली!

************

‘ती’ शृंखला –

‘ती’ – १७
‘ती’ – १६
‘ती’ – १५
‘ती’ – १४
‘ती’ – १३
‘ती’ – १२
‘ती’ – ११
‘ती’ – १०
‘ती’ – ९
‘ती’ – ८
‘ती’ – ७
‘ती’ – ६
‘ती’ – ५
‘ती’ – ४
‘ती’ – ३
‘ती’ – २
‘ती’ – १